eerst doen en dan kijken of het werkt
Voordenken & nadenken
Het fascineert me al een hele tijd hoe vaak we het woord nadenken gebruiken.
“Denk goed na voor je ergens aan begint?”
“Heb je wel goed nagedacht over de consequenties?”
“Bezint eer ge begint.”
Ook binnen strategisch beleid spreken we vaak over nadenken.
We moeten toch echt wel eerst heel goed nadenken voor we iets doen.
We kunnen niet zomaar allerlei plannen smeden zonder goed stil te staan bij alle mogelijkheden en consequenties.
Ik ben niet tegen nadenken.
Verre van.
Ik wil echter een lans breken voor echt nadenken.
Dan wel in de letterlijke betekenis van het woord.
Ik verduidelijk me.
Wat we meestal nadenken noemen, is eigenlijk voor-denken.
We willen op voorhand al alles weten.
We willen dus eigenlijk grip krijgen op zaken die we nog niet kunnen weten.
We maken onszelf wijs dat we de toekomst kunnen voorspellen.
Ik pleit ervoor dat we meer gaan na-denken.
Het is goed om stil te staan bij welke zaken we willen doen en niet zomaar in het wilde weg allerlei zaken te doen.
Het is echter beter om experimenten op te zetten en daarna te kijken wat werkt en wat niet.
Dat is voor mij het echte na-denken: je ontwerpt een experiment en denkt daarna na over wat werkt en wat niet.
Vaak willen we al zoveel voor-denken, dat we er niet meer toe komen een experiment op te zetten.
Denken werkt op die manier verlammend.
Bij deze dus een oproep: minder voor-denken, meer na-denken.
Eerst doen, dan leren uit wat we gedaan hebben.
Welk experiment ga jij aan zonder al te veel voordenken?
Geniet van het nadenken achteraf!